Historia

Zimą 1947 roku w gmachu głównym Uniwersytetu Wrocławskiego zebrali się pierwsi słuchacze Wyższej Szkoły Handlowej. 3 lutego profesor Wincenty Styś wygłosił wykład inauguracyjny poświęcony teorii ekonomicznej Quesneya. Tak rozpoczęła się historia dzisiejszego Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.
Na początku działalności uczelnia nie miała swojej siedziby. Korzystała z pomieszczeń wspomnianego już Uniwersytetu Wrocławskiego, a w kolejnych latach z budynku przy ulicy Tęczowej 60, gdzie obecnie mieści się Zespół Szkół nr 6 im. Agnieszki Osieckiej.
Wyższa Szkoła Handlowa była trzyletnią, jednowydziałową uczelnią zawodową kształcącą w specjalnościach: ogólnohandlowej, spółdzielczości, administracji i gospodarki publicznej oraz ubezpieczeniowo-handlowej.
Kadrę naukową Wyższej Szkoły Handlowej stanowili głównie byli wykładowcy Uniwersytetu Jana Kazimierza i Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie oraz Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Liczba profesorów zwyczajnych w WSH w roku akademickim 1948/1949 była równa liczbie pracowników o tym statusie na Politechnice Wrocławskiej.
Pomimo problemów lokalowych i prywatnej formuły nauczania na studia w pierwszym roku działalności uczelni zapisało się ponad tysiąc osiemset osób. W latach 1947-50 na uczelni studiowało już sześć tysięcy osób.

Przekształcenie prywatnej Wyższej Szkoły Handlowej w państwową zawodową Wyższą Szkołę Ekonomiczną nastąpiło formalnie na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 27 września 1950 roku. W tym samym roku zostały upaństwowione także inne polskie szkoły ekonomiczne, m.in. w Krakowie, Poznaniu i Katowicach.
Pięć lat później WSE rozpoczęła naukę w nowej lokalizacji na kampusie przy ulicy Komandorskiej 118/120. Uczelnia przejęła kompleks budynków, gdzie przed wojną znajdował się Szpital Miejski im. Johanna Wenzla Hanckego.
Po 1956 roku polityczna odwilż objęła także szkolnictwo państwowe, a środowisko nauki uzyskało prawo wyboru władz uczelni i wydziałów. Pierwszym wybranym przez społeczność akademicką rektorem WSE na kadencję 1956-1959 został profesor Wincenty Styś. Główną troską działań rektora były badania naukowe. Odwilż polityczna i zmiana lokalizacji dały naukowcom nowe możliwości rozwoju zarówno badań, jak i dydaktyki. Już w 1950 roku rozpoczął działalność Zakład Języków Obcych, co pokazuje, jak dużą wagę stawiano na międzynarodowy charakter studiów. Uczelnia zaczęła również kształcenie kadr dla rozwijającej się gospodarki. W 1966 roku utworzono Zakłady Naukowo-Badawcze. W 1967 roku WSE otrzymała przydział na „Odrę 1003A” i stała się jedną z dziesięciu instytucji na Dolnym Śląsku posiadających maszynę cyfrową. W 1969 roku otworzono filię WSE w Jeleniej Górze.

1 października 1974 roku Wyższa Szkoła Ekonomiczna otrzymała nową nazwę – Akademia Ekonomiczna imienia Oskara Langego. Był to czas rozkwitu uczelni. Akademia Ekonomiczna rozbudowywała się, powstawały nowe wydziały. Na przełomie 1979 i 1980 roku zapadła decyzja o budowie wieżowca przy ulicy Ślężnej, gdzie miała znajdować się siedziba najmłodszego wydziału uczelni – Zarządzania i Informatyki. Ze względu na sytuację polityczną i wynikający z niej brak materiałów budowlanych i budowa Zetki trwała ponad dwanaście lat. Wydarzenia w kraju wpłynęły także na funkcjonowanie uczelni – w wyniku ogłoszenia stanu wojennego aż do marca 1982 zawieszono zajęcia dydaktyczne.

Efektem transformacji politycznej w latach 90. XX wieku był boom na studia. Dostosowanie programów nauczania do kształcenia przyjętego w uczelniach zachodnich wywołało ogromny popyt na kształcenie ekonomistów. Uczelnia uruchomiła płatne formy studiów – wieczorowe i zaoczne, a także kursy w czterech miastach Dolnego Śląska. W ten sposób edukacja stała się dostępna także dla mniej zamożnych osób.
W 1993 roku uruchomiono pierwszą edycję studiów MBA.
W 2005 roku po wejściu do Unii w pełni dołączyliśmy do międzynarodowego naukowo-dydaktycznego krwiobiegu, biorąc udział w wymianach studentów i naukowców.

Po ponad sześćdziesięciu latach istnienia na podstawie decyzji Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej nasza uczelnia stała się uniwersytetem – zmiana na Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu weszła w życie 6 maja 2008 roku. Tak rozpoczął się nowy międzynarodowo-uniwersytecki etap wrocławskiej szkoły ekonomicznej. 28 września 2011 roku został oddany do użytku – także dla mieszkańców Wrocławia – nowoczesny gmach Biblioteki Głównej UEW, funkcjonującej wówczas pod nazwą Dolnośląskie Centrum Informacji Naukowej i Ekonomicznej. Dzięki otwarciu nowoczesnego Centrum Kształcenia Ustawicznego uczelnia zyskała nowe sale dydaktyczne. Kształcimy studentów na studiach licencjackich, magisterskich, doktoranckich. Oferujemy także bardzo szeroką ofertę studiów podyplomowych i szkoleń.

29 września 2016 roku Senat UEW podjął decyzję o uruchomieniu akademickiego inkubatora przedsiębiorczości. inQUBE został oddany do użytku w październiku 2019 roku i wspiera studentów, absolwentów, pracowników naukowych oraz początkujących przedsiębiorców z branży ICT.

W ciągu siedemdziesięciu pięciu lat działalności uczelnia wykształciła około sto tysięcy fachowców.
Dziś na trzech wydziałach we Wrocławiu: Zarządzania, Inżynierii Produkcji, Ekonomii i Finansów,
oraz w naszej filii w Jeleniej Górze studiuje prawie jedenaście tysięcy osób, które stanowią przyszłość krajowej i międzynarodowej gospodarki.